17.07.2024

Değerli dostlarım;

Ülkemizin hali malum, birileri çok kazanıyor, birileri ekmeğe muhtaç. Sebebini merak edenler var mı? Çok şeyler söylenebilir. Ekonomi denilir, işsizlik denilir, sermayeye bahane bulunur, üretim eksik diye söylenebilir. Teknoloji yok veya çağa uygun değil denilebilir. Bunları çoğaltmak mümkün. Hemen her sayılan sebebin belirli bir oranda da doğruluk payı vardır. Ancak en önemli sebep: Ehliyet ve liyakattir. Seversiniz veya sevmezsiniz ama doğru söz kim söylerse söylesin dürüst insanlar için muteberdir.

Rahmetli İnönü 1929 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesinde yaptığı bir konuşmada: "Ehliyetsiz ve liyakatsiz birisine yetki verirseniz memleketin başına en büyük belayı açarsınız" diye söylemiştir. Geldiğimiz noktaya bakalım. Öncelik olan ehliyet ve liyakat mi? Yoksa sadakat mi?

Peygamberimizin yönetim anlayışı da "Emanet, ehliyet ve hakkaniyet üzerine kurulmuştur. Emanet işe sahip olma, işi benimseme; ehliyet o işi yapabilecek yeterli bili ve tecrübe birikimi bulundurma; hakkaniyet ise adil olmayı gerektirmektedir. Çevremize bir bakalım. Bu özellikleri taşıyan kaç yöneticimiz var? O zaman dönüp kendimizi değerlendirelim. Bu yöneticileri kim getirdi diye soralım. Elbette ki "demokratik bir yönetimde asıl unsur olan seçme ve seçilme hakkını kullanan" bizler değil miyiz? Atalarımızın çok güzel sözleri vardır. Derler ki 'ne doğrarsan aşına, o gelir kaşığına' Ez cümle: Sorunu kendimizde aramalı iğneyi önce kendimize batırmalıyız.